درد شهادت...

دنیا، دار بلاست و هر کسی را به بلایی آزمایند... باید درد کشید؛ سنگ زیر آسیاب شد و به تماشای سپیدی خود نشست...

بعضی‌ها به انتظار می‌نشینند تا بلا به سراغشان بیاید و در آن غوطه ور شوند. این‌ها، قطعا همان‌ها هستند که خواهند «مرد»...

اما...

بعضی‌ه‍ا می‌شتابند به سوی بلا، به دریای درد رهسپار شدن و خود را «دچار» نمودن... به گمانم، شهادت مزد ناچیز این‌هاست...

+ دردم آرزوست...