ر ه ش...

رهایم کن...

نمی‌خواهم اسیر تو

دگر باشم...

رهایم کن...

+ اسفند فصل پرواز است؛ رهیدن...

فرود در اوج...

فرود می‌آیی...

در اوج...

پر پر می‌کنی پرنده‌ی رهیده از بند را...

به تماشا بنشین

نمایش بی انتهای زوال یک قهرمان را...!

فرود می‌آیی...

در اوج...

نه زمان شناسی،

نه حکایت زمین را دانی...

گناه تو نیست؛

خالقت، خلق تو را چنین خواسته شاید...

مثل طوفان

مثل رعد

مثل برق...

پاره پاره کنی آسمان را

ابرها و پرنده‌ها را...

بدون

قطره‌ای

باران...