نه سر، نه ته...
Masiha Eshraghi | دوشنبه, ۱۵ آذر ۱۳۹۵، ۰۳:۵۰ ب.ظ |
۲ نظر
بی تو انگار جهانم خواب و خراب است...
بی تو انگار دنیایم پوچ و سراب است...
هی روزگار...
چند می دهی...
آرامش را...
که نه این بار...
و نه هر بار...
+ معتقدم؛ که محبوب اگر ببخشد خطاهایی که کرده ام، شکر نعمت های به جا نیاورده را نخواهد بخشید...
+ آنقدر عجیب و غریب که به یادآوردنشان هم، خیال خواب بودن را در آدم زنده می کند...