چرا؟
چرا مجبورم برای هر آنچه که می نویسم،
عنوان بگذارم؟!
من هیچ عنوانی ندارم برای حرف های در گوشی ام با تو محبوب جان...
عنوان هر لحظه زندگی ام
فقط تویی...
تویی که هر از گاهی، شوق دیدارت،
دیوانه ام می کند و از خویشم بی خویش تر از پیش...
تویی که بودنم به تو بوده و هست...
تو،
ای تنها
"هستِ"
عالم...
دوستت دارم...
